Na terenie Gdańska znajduje się dziewięć cmentarzy komunalnych. Liczba osób pochowanych przekracza 218 tys. w ponad 123 tys. grobów. Gdańskie cmentarze posiadają głęboką historię i ciekawe informacje, o których warto wspomnieć.
Pierwsze plany powstania cmentarza znalazły swój początek w 1924 roku. Prace ziemne rozpoczęto w 1925 roku. Cmentarz został zaprojektowany w pięknej dolinie morenowej, która jest otoczona z trzech stron stokami i zalesionymi wzniesieniami. Wzniesienia wyznaczają granice cmentarza. Przez dno doliny wiedzie szeroka aleja, z której odchodzą mniejsze szlaki transportowe. Na zboczach doliny utworzono tarasy służące jako miejsca grzebalne. Podczas II Wojny Światowej, cmentarz wykorzystywany był przez armię niemiecką do chowania poległych żołnierzy. Armia niemiecka planowała kiedy skończy się wojna, przemianować cmentarz na cmentarz wojenny.
W 1945 roku przy głównej alei cmentarnej powstała Aleja Zasłużonych, w której spoczywa m. in. pierwszy polski prezydent Gdańska Franciszek Kotus-Jankowski. W 1970 roku w Rejonie IX cmentarza Srebrzysko powstała mogiła, w której pochowano 58 żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego, wcześniej ekshumowanych z cmentarza Najświętszej Marii Panny. Na głównej alei można zauważyć wysoki krzyż, upamiętnia on ofiary Grudnia’70, które były potajemnie chowane z polecenia władz.
Do końca lat 70 czyli do powstania cmentarza Łostowickiego, cmentarz Srebrzysko uchodził za główną nekropolię Gdańska. Szacuje się, że do roku 2018 roku pochowanych jest na jego terenie około 69 tys. osób.
Pierwsze wzmianki na temat cmentarza Garnizonowego pochodzą z 1822 roku, z okresu po wojnach napoleońskich. W trakcie swojej historii chowani na jego terenie byli m. in. żołnierze gdańscy i jeńcy francuscy polegli w wojnie Prusko-Francuskiej, żołnierze niemieccy i jeńcy rosyjscy polegli w trakcie I Wojny Światowej. W latach 1940-44 chowano tutaj jeńców polskich, francuskich, angielskich, czeskich, włoskich i litewskich.
Jako cmentarz komunalny funkcjonował do roku 1959. Został jeszcze otwarty do chowania zmarłych na krótki okres w 1995 roku kiedy pojawiły się wolne miejsca po wcześniejszych ekshumacjach. Od 1995 roku została wydzielona kwatera grzebalna Porozumienia Niepodległościowych Związków Kombatanckich z siedzibą w Gdańsku. Chowani są w niej zmarli ze środowisk kombatanckich i niepodległościowych.
Warto nadmienić, że na cmentarzu Garnizonowym pochowanych jest w grobie o niezmienionej do dziś formie 15 marynarzy niemieckich, pełniących służbę na krążowniku „Magdeburg”. Okręt ten zatonął 26.08.2014 roku od wybuchu miny morskiej w Zatoce Ryskiej. Dzień przed wybuchem II Wojny Światowej, pod pretekstem złożenia hołdu marynarzom z tego okrętu 25.08.1939 roku do Portu Gdańskiego wszedł pancernik „Schlezwig-Holstein”. Ostrzelił on 1 września 1939 roku Polską Wojskową Składnicę Tranzytową na Westerplatte.
Początki cmentarza sięgają roku 1906 gdzie został założony w siedleckim kościele św. Franciszka z Asyżu. Cmentarz został przekazany do użytku w 1979 roku, jego powierzchnia przekracza 50 ha, nie mniej jednak jest już wypełniony w 95%.
Na terenie cmentarza znajduje się kilka ważny miejsc. Pierwszą z nich jest kwatera nr 70 gdzie chowani są żołnierze Wojska Polskiego. Kwatera nr 42 została przeznaczona na pochówek Sybiraków, na jej terenie znajduje się również „Pomnik Ofiar Golgoty Wschodniej”. W 2008 roku na cmentarzu powstała pierwsza na Pomorzu zbiorowa mogiła przeznaczona na pochówki dzieci nienarodzonych.